Szlaki

Strona główna

Informator turystyczny

Szlaki

Przewodnik

Facebook

Aktualności

Bibliografia

Miejscowości widmo

Ścieżki przyrodnicze

Ścieżki dydaktyczne

Rezerwaty

Karpaty słowackie

Historia

Beskid Niski

Zaloguj

Licznik odwiedzin

	Dziś	312
	Wczoraj	628
	Razem	3327861

Szlaki

Wpisany przez Lucyna Beata Pściuk

Słowackie Karpaty Wschodnie dzielą się na: pasmo Busova, Pogórze Ondawskie i Laboreckie, Bukowskie Wierchy, Vyhorlat oraz Przedgórze Beskidzkie. Busov i oba pogórza czasami w naszym kraju nazywa się słowackim Beskidem Niskim.

Fot. Robert Mosoń Prikra

Bukovské vrchy (Góry Bukowskie) to słowackie Bieszczady, prawie nieznana aczkolwiek bardzo interesująca i piękna kraina. Pod względem budowy geologicznej są bardzo podobne do naszych górek, to flisz karpacki. Najwyższym szczytem jest Krzemieniec - tu znajduje się trójstyk granic: polskiej, słowackiej i ukraińskiej. Klimat jest łagodniejszy, bardziej sprzyjający rolnictwu. Góry Bukowskie są pokryte siecią szlaków pieszych i rowerowych, ścieżek edukacyjnych. Można po nich wędrować całymi dniami nie spotykając człowieka. Ten rejon Słowacji zamieszkują w dużej mierze mniejszości narodowe Rusini, część z nich uważa się za Ukraińców i Romowie. Romowie mieszkają w czymś w rodzaju slamsów np. w Stkainie. Powiem coś niezbyt popularnego i a'polityczniepoprawnego, turyści nie powinni tam zaglądać. Spotkać mogą się niezbyt przyjaznym nastawieniem.

Fot. Małgorzata Różowicz

Bukovske vrchy to kraina bez mała dzika, zamierająca. Zawdzięcza to powstaniu zbiornika wodnego Starina.Tak o nim piszą w przewodniczku "Ze Stakcina do Lutowisk": "Zbiornik wodny Starina budowany w latach 70. i 80. ubiegłego wieku zaopatruje w wodę 10 % ludności Republiki Słowackiej. Monumentalna budowla została zaprojektowana przez Przedsiębiorstwo Gospodarki Wodnej w Bratysławie. Zapora utworzyła sztuczny zbiornik wodny, do którego wpadają Cirocha, Stużnica, Berezovec i wiele innych bezimiennych potoków Wybudowanie zapory oznaczało duże zmiany w regionie. Wielu ludzi straciło swój dom, ojcowiznę, a region Górnej Cirochy - możliwość rozwoju przemysłu. Wytworzyły się bariery,które wcale nie musiały zaistnieć, uzasadniane ochroną środowiska naturalnego. Życie w dolinie górnej Cirochy dziś możemy poznawać z literatury i z wyników badań terenowych. Przy spadku wody w zbiorniku o 7 metrów można zobaczyć pomnik włoskiego kamieniarza, który stoi w miejscu cmentarza z I wojny światowej. Ostatni raz widziano go w 1997 r."

Fot. Matek Kusiak Zalew Starina

Najcenniejsza część Gór Bukowskich objęta jest ochroną, to PN "Poloniny". Tak Park charakteryzują autorzy mapy "Przyroda pogranicza polsko-słowackiego": "Rok powstania: 1997, powierzchnia 29 805 ha. Park Narodowy "Połoniny" to najbardziej na wschód wysunięty słowacki obszar chroniony tej rangi. Jest to bez wątpienia najdzikszy i jeden z najcenniejszych przyrodniczo obszarów tego kraju. Ochroną objęto tu wspaniałe lasy bukowo-jodłowe fragmentami przypominających prastarą puszczę karpacką. Chronione są tu połoniny, od których park wziął nazwę. Górskie łąki są mniej efektowne niż w Polsce, ale za to w tutejszej puszczy żyje więcej wielkich drapieżników - niedźwiedzi, wilków czy też rysi. Kilka lat temu sprowadzono także żubry. Niezwykle bogata jest flora. Występuje tu wiele gatunków wschodniokarpackich. W parku znajdziemy również pomniki przyrody nieożywionej jak wodospady, ostańce, jaskinie i ściany skalne. Dla ochrony połonin, pralasów oraz cennych gatunków flory i fauny na terenie Parku Narodowego "Poloniny" 7 narodowych rezerwatów przyrody [...] 12 rezerwatów przyrody [...] oraz pomnik przyrody Ulicka. W 1999 r park otrzymał Dyplom Rady Europy."

http://www.grupabieszczady.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=19&Itemid=19

Fot. Marek Kusiak

Ulič - Holica - Ulič; ścieżka edukacyjna o której piszę obok, czas przejścia: 4,5 ha, różnica wzniesień: 277 m, trasa miła, łatwa i bardzo interesująca, znajduje się na niej infrastruktura turystyczna, z Holicy rozciąga się naprawdę ładna panorama na Nartez i Góry Bukowskie.

Uličské Krivé - Ruský Potok - Topol'a; czas przejścia: 4 godz., różnica wzniesień: 406 m, trasa niezbyt łatwa, niedobrze oznakowana, aczkolwiek ciekawa pod względem górskim i kulturowym. Jej głównym atutem są trzy perełki architektury drewnianej, cerkiewki greckokatolickie.

Nová Sedlica - Kremenec - Čierťaž - Nová Sedlica; czas przejścia: 7 godz., różnica wzniesień: 798 m, trasa średniotrudna, górska, pod względem przyrodniczym niezwykle interesująca, wiedzie przez PN Połoniny obok rezerwatu NPR Stužica a potem częściowo biegnie wraz z polskim szlakiem granicznym.

Fot. Maciej Bajcer Kremenaros - Kremenec

Nová Sedlica - Čierťaž - Jaraba skala - Nová Sedlica; czas przejścia: 7 godz., różnica wzniesień: 757 m, jeden z najpiękniejszych szlaków na terenie Bukowskich Gór, widoki rewelacyjne, trasa średniotrudna, pod względem przyrodniczym bardzo interesującą: NPR Stužica NPR, Jaraba skala , miejscami ostre podejścia. Warto zwrócić szczególną uwagę na tzw. morze skalne (tak Słowacy określają osuwisko) znajdujące się pod szczytem, piękna panorama z Rabiej Skały.

Nová Sedlica - Kremenec - Čierťaž - Jaraba skala - Runina, czas przejścia: ponad 10 godz., różnica wzniesień 798 m, trasa trudna i wyczerpująca, łatwa w orientacji , pod względem krajobrazowym i przyrodniczym bardzo bardzo interesująca.

Fot. Marek Kusiak Nova Sedlica

Runina - Pl'aša - Ruské sedlo - Roztoki Górne; czas przejścia: 6 godz, różnica wzniesień: 603 m , trasa średniotrudna, ciekawa pod względem turystycznym, urozmaicona, miejscami widokowa, częściowo pokrywa się z polskim szlakiem

Roztoki Górne - Balnica - Vysoký grún - Ol'šinkov, czas przejścia: 10 godzin, różnica wzniesień: 557 m, długa, trudna trasa, miejscami słabo oznakowana, biegnie granicą państwową. W miarę ciekawa przyrodniczo.

Fot. Jernej Prosienecky Panorama z Dziurkowca na Runinę

Kolonice - Kolonické sedlo obserwatorium; ścieżka edukacyjna, czas przejścia 30 min, różnica wzniesień?, 8 przystanków, każdy z nich jest poświęcony innej planecie Układu Słonecznego, trasa bardzo widokowa,

Balnica - Osadne, czas przejścia: czas przejścia: 1,5 godz, różnica wzniesień: , międzynarodowa ścieżka przyrodnicza, trasa miła, łatwa i przyjemna, bywa na niej błotniście, główna atrakcja to krypta czaszek w Osadnem. http://www.grupabieszczady.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=7&Itemid=8

Fot. Marek Kusiak