Informator turystyczny
Szlaki
Przewodnik
Flora i fauna
Aktualności
Bibliografia
Miejscowości
Miejscowości widmo
Ścieżki przyrodnicze
Ścieżki dydaktyczne
Rezerwaty
Karpaty słowackie
Historia
Beskid Niski
Zaloguj
Licznik odwiedzin
![]() | Dziś | 351 |
![]() | Wczoraj | 628 |
![]() | Razem | 3327900 |
Ścieżka przyrodnicza "Hałbów" |
Wpisany przez Lucyna Beata Pściuk | |||
W 2007 r. Magurski Park Narodowy wytyczył ścieżkę "Hałbów". Liczy ona 3,5 km, czas przejścia ok. 2 godzin, wiedzie ona wzdłuż szlaku żółtego Mrukowa-Krempna, odcinek Krempna- węzeł szlaków na Przełęczy Hałbowskiej. Ścieżka mająca 9 przystanków rozpoczyna się koło ośrodka edukacyjnego-muzeum MPN, a kończy obok pomnika zbiorowej mogiły 1250 pomordowanych przez hitlerowców 7 lipca 1942 r. Żydów.
Wiedzie terenami przeważnie leśnymi dróżkami,
Janusz Cymerman
tylko pierwsze kilkaset metrów to otwarte przestrzenie. Warto zboczyć ze ścieżki i zwiedzić interesujące zabytki znajdujące się na terenie wsi: cmentarz z I wojny św, cerkiew, cmentarz z ładnie zachowanymi łemkowskimi nagrobkami. We wsi odbywają się cykliczne parady historyczne.
Fot. Mariusz Szczechowicz
![]() Przewodnik po ścieżce wydany przez Ruthenus cieszy oko swoim pięknem. Jest starannie wydany, "wypieszczony" edytorsko, dobrej jakości papier i druk, bogato ilustrowany, interesujące są zarówno zdjęcia jak i rysunki Mariusza Oleszczuka. Czy moja ocena tej książeczki jest sprawiedliwa możecie się przekonać tu http://www.magurskipn.pl/download/data/przewodnik.po.sciez.halbow.pdf
Fot. Bogusław Mitan Potok Krempna ![]() Spis treści
Przystanek 1: Ośrodek Edukacyjny wraz z Muzeum MPN Przystanek 2: Wejście do lasu Przystanek 3: Sztuczny drzewostan sosnowy Przystanek 4: Punkt widokowy Przystanek 5: Martwe drzewo i dzięcioły Przystanek 6: Mszaki Przystanek 7:
Buczyna karpacka
Fot. Jakub Rutana
![]() Przystanek 8:
Mogiła żydowska Przystanek 9:
Hałbów ![]() Tytuł: "Przewodnik po ścieżce przyrodniczej "Hałbów"
Redakcja: Katarzyna Gładysz " Przystanek 8:
Mogiła żydowska Teren Beskidu Niskiego został silnie naznaczony przez historię XX wieku. Swoje ślady pozostawiły tu obie wojny światowe. Pamiątkami po I wojnie światowej są chociażby wspominane wcześniej cmentarze wojskowe. II wojna zachowała się raczej w pamięci ludzkiej niż w postaci cmentarzy czy pomników. Jedną z niewielu pamiątek po tamtym okresie jest zbiorowa mogiła żydowska, przy której się właśnie znajdujemy Tereny te zamieszkiwała ludność wielu narodowości i wyznań, miedzy innymi ludność żydowska. Już od początku wojny była ona gromadzona w wyznaczonych, oddzielonych miejscach – w gettach. Jedno z takich gett powstało w Nowym Żmigrodzie, w którym ulokowano Żydów z okolicznych miejscowości. Istniało ono do początku lipca 1942, kiedy to pod pozorem przesiedlenia wszystkich jego mieszkańców przetransportowano na Przełęcz Hałbowską. Tam 7 lipca 1942 roku Niemcy dokonali eksterminacji ludności żydowskiej z Nowego Żmigrodu i okolicy; rozstrzelano wtedy 1250 osób. Egzekucją kierowali gestapowiec Helmut Mentz i starosta Walter Gentz. Zwłoki rozstrzelanych spoczywają w tej zbiorowej mogile. Została ona postawiona przez tych członków rodzin, którzy przeżyli II wojnę światową. Pamięć zamordowanych uczczono dużą tablicą kamienną z kilkoma stelami i inskrypcjami z nazwiskami części straconych osób w językach jidysz, polskim i angielskim. Fot. Maciej Bajcer http://picasaweb.google.pl/Maciej11980
![]() Przystanek 9: Hałbów Przełęcz Hałbowska, na której się obecnie znajdujemy, swoja nazwę zawdzięcza nieistniejącej już wsi Hałbów. Jednak wieś ta nie była zlokalizowana dokładnie na terenie przełęczy. Leżała w dolinie potoku będącego dopływem Ryja podchodzącej pod przełęcz. Tereny, które obecnie nazywane czy też kojarzone są z Hałbowem, obejmują dawne obszary leśne i pola uprawne wsi. Wieś Hałbów powstała w drugiej połowie XVI wieku w dobrach Stadnickich. Nazwa pochodzi od niemieckiego zwrotu halb Dorf – półwsie. Początkowo odnotowano tu jedynie jedno dworzyszcze kmiece i jeden łan sołtysi. Z upływem czasu wieś powoli się zaludniła, tak, że na początku XX wieku liczyła ponad 250 mieszkańców, a w latach 30 XX wieku odnotowano 50 gospodarstw. Zamieszkana była przez ludność łemkowską i należała do parafii greckokatolickiej w Desznicy. Mieszkańcy trudnili się głównie wyrobem sukna, nad potokiem znajdowały się liczne folusze (maszyny używane przy wytwarzaniu sukna). W roku 1945 cała ludność wyjechała do Związku Radzieckiego."
Fot. Mariusz Szczechowicz
Polecam
Fot. Marek Kusiak Okolice Krempnej
My na facebooku
.........................
|