Informator turystyczny
Szlaki
Przewodnik
Flora i fauna
Aktualności
Bibliografia
Miejscowości
Miejscowości widmo
Ścieżki przyrodnicze
Ścieżki dydaktyczne
Rezerwaty
Karpaty słowackie
Historia
Beskid Niski
Zaloguj
Licznik odwiedzin
 | Dziś | 351 |
 | Wczoraj | 628 |
 | Razem | 3327900 |
| Ścieżka przyrodnicza "Hałbów" |
| Wpisany przez Lucyna Beata Pściuk | |||
|
W 2007 r. Magurski Park Narodowy wytyczył ścieżkę "Hałbów". Liczy ona 3,5 km, czas przejścia ok. 2 godzin, wiedzie ona wzdłuż szlaku żółtego Mrukowa-Krempna, odcinek Krempna- węzeł szlaków na Przełęczy Hałbowskiej. Ścieżka mająca 9 przystanków rozpoczyna się koło ośrodka edukacyjnego-muzeum MPN, a kończy obok pomnika zbiorowej mogiły 1250 pomordowanych przez hitlerowców 7 lipca 1942 r. Żydów.
Wiedzie terenami przeważnie leśnymi dróżkami,
Janusz Cymerman
 tylko pierwsze kilkaset metrów to otwarte przestrzenie. Warto zboczyć ze ścieżki i zwiedzić interesujące zabytki znajdujące się na terenie wsi: cmentarz z I wojny św, cerkiew, cmentarz z ładnie zachowanymi łemkowskimi nagrobkami. We wsi odbywają się cykliczne parady historyczne.
Fot. Mariusz Szczechowicz
 Przewodnik po ścieżce wydany przez Ruthenus cieszy oko swoim pięknem. Jest starannie wydany, "wypieszczony" edytorsko, dobrej jakości papier i druk, bogato ilustrowany, interesujące są zarówno zdjęcia jak i rysunki Mariusza Oleszczuka. Czy moja ocena tej książeczki jest sprawiedliwa możecie się przekonać tu http://www.magurskipn.pl/download/data/przewodnik.po.sciez.halbow.pdf
Fot. Bogusław Mitan Potok Krempna  Spis treści
Przystanek 1: Ośrodek Edukacyjny wraz z Muzeum MPN Przystanek 2: Wejście do lasu Przystanek 3: Sztuczny drzewostan sosnowy Przystanek 4: Punkt widokowy Przystanek 5: Martwe drzewo i dzięcioły Przystanek 6: Mszaki Przystanek 7:
Buczyna karpacka
Fot. Jakub Rutana
 Przystanek 8:
Mogiła żydowska Przystanek 9:
Hałbów  Tytuł: "Przewodnik po ścieżce przyrodniczej "Hałbów"
Redakcja: Katarzyna Gładysz " Przystanek 8:
Mogiła żydowska Teren Beskidu Niskiego został silnie naznaczony przez historię XX wieku. Swoje ślady pozostawiły tu obie wojny światowe. Pamiątkami po I wojnie światowej są chociażby wspominane wcześniej cmentarze wojskowe. II wojna zachowała się raczej w pamięci ludzkiej niż w postaci cmentarzy czy pomników. Jedną z niewielu pamiątek po tamtym okresie jest zbiorowa mogiła żydowska, przy której się właśnie znajdujemy Tereny te zamieszkiwała ludność wielu narodowości i wyznań, miedzy innymi ludność żydowska. Już od początku wojny była ona gromadzona w wyznaczonych, oddzielonych miejscach – w gettach. Jedno z takich gett powstało w Nowym Żmigrodzie, w którym ulokowano Żydów z okolicznych miejscowości. Istniało ono do początku lipca 1942, kiedy to pod pozorem przesiedlenia wszystkich jego mieszkańców przetransportowano na Przełęcz Hałbowską. Tam 7 lipca 1942 roku Niemcy dokonali eksterminacji ludności żydowskiej z Nowego Żmigrodu i okolicy; rozstrzelano wtedy 1250 osób. Egzekucją kierowali gestapowiec Helmut Mentz i starosta Walter Gentz. Zwłoki rozstrzelanych spoczywają w tej zbiorowej mogile. Została ona postawiona przez tych członków rodzin, którzy przeżyli II wojnę światową. Pamięć zamordowanych uczczono dużą tablicą kamienną z kilkoma stelami i inskrypcjami z nazwiskami części straconych osób w językach jidysz, polskim i angielskim. Fot. Maciej Bajcer http://picasaweb.google.pl/Maciej11980
 Przystanek 9: Hałbów Przełęcz Hałbowska, na której się obecnie znajdujemy, swoja nazwę zawdzięcza nieistniejącej już wsi Hałbów. Jednak wieś ta nie była zlokalizowana dokładnie na terenie przełęczy. Leżała w dolinie potoku będącego dopływem Ryja podchodzącej pod przełęcz. Tereny, które obecnie nazywane czy też kojarzone są z Hałbowem, obejmują dawne obszary leśne i pola uprawne wsi. Wieś Hałbów powstała w drugiej połowie XVI wieku w dobrach Stadnickich. Nazwa pochodzi od niemieckiego zwrotu halb Dorf – półwsie. Początkowo odnotowano tu jedynie jedno dworzyszcze kmiece i jeden łan sołtysi. Z upływem czasu wieś powoli się zaludniła, tak, że na początku XX wieku liczyła ponad 250 mieszkańców, a w latach 30 XX wieku odnotowano 50 gospodarstw. Zamieszkana była przez ludność łemkowską i należała do parafii greckokatolickiej w Desznicy. Mieszkańcy trudnili się głównie wyrobem sukna, nad potokiem znajdowały się liczne folusze (maszyny używane przy wytwarzaniu sukna). W roku 1945 cała ludność wyjechała do Związku Radzieckiego."
Fot. Mariusz Szczechowicz
Polecam
Fot. Marek Kusiak Okolice Krempnej
My na facebooku
.........................
|
