Vyhorlat - szlaki

Strona główna

Informator turystyczny

Szlaki

Przewodnik

Facebook

Aktualności

Bibliografia

Miejscowości widmo

Ścieżki przyrodnicze

Ścieżki dydaktyczne

Rezerwaty

Karpaty słowackie

Historia

Beskid Niski

Zaloguj

Licznik odwiedzin

	Dziś	330
	Wczoraj	628
	Razem	3327879

Vyhorlat - szlaki

Wpisany przez Redakcja

Wyhorlat jest częścią Wewnętrznych Karpat Wschodnich i podobnie jak cała owa część Karpat ma pochodzenie wulkaniczne. Jest najmłodszym pasem wulkanicznym na Słowacji. Było wypiętrzane dwukrotnie: około 17 mln lat temu w trzeciorzędzie i 9 mln lat temu na początku czwartorzędu. Zbudowane jest więc ze skał wulkanicznych, w tym w dużej mierze ze zwięzłych andezytów (pięknie to jest widoczne na Snińskim Kamieniu) i tufu. Poprzez erozję, w tym bardzo liczne osuwiska znacznie obniżone.

Fot. Marek Kusiak

Część szczytów przekracza 1000 m : Vihorlat 1076 m, Motrogon 1018 m, Sniński Kamień 1005 m, Neźabec 1023 m. Różnica poziomów jest znaczna i przekracza w niektórych miejscach 800 m. Klimat w wyższych partiach jest typowo chłodny górski, w dolinach umiarkowany. Rejon Wyhorlatu jest niezamieszkały, część gór nadal należy do armii. Najwyższe partie są chronione siecią rezerwatów Chranena krajina oblast Vihorlat (4383 ha). Znajdują się tu pralasy Narodná prírodná rezervácia Vihorlatský prales w CHKO Vihorlat. Całość gór znajduje się w zlewni Laborca. Tak o Obszarze Chronionego Krajobrazu Wyhorlat piszą w części opisowej mapy "Przyroda pogranicza polsko-słowackiego": "Rok utworzenia 1973, pow. 17 485,24 ha. Obszar chronionego krajobrazu "Wyhorlat" powstał aby chronić góry pochodzenia wulkanicznego porośnięte lasami bukowymi i mieszanymi, z których część zachowała charakter pierwotnej puszczy. Szczególną atrakcją tego pasma są górskie jeziorka pochodzenia wulkanicznego i osuwiskowego. Największe i najpiękniejsze to Vel'ke Vihorlarske jazero, zwane "Morskiem Okiem". Jest ono położone na wysokości 619 m n.p.m. Kolejne to niewielkie "Małe Morskie Oko" i "Kotlik". Te jeziorka powoli zanikają. Jak przebiega ten proces można zobaczyć na przykładzie akwenów Podstawka i Hypkania. Położenie geograficzne Wyhorlatu powoduje, że występują tu gatunki wschodniokarpackie, zachodniokarpackie i panońskie. W górnych partiach gór znajdują się wychodnie skalne np. wielka skała na szczycie Snińskiego kamienia. W zarządzie CHKO Wyhorlat znajdują się narodowe rezerwaty przyrody Podstavka, Motrogon, Vihorlat, Moeske oko, rezerwaty przyrody: Durova mlaka i Roztoky oraz pomniki przyrody Sninsky kamien i Cierny potok."

Fot. Marek Kusiak

Szlaki

Środkowy Wyhorlat
Remetske Hamre-Strihovske sedlo-Neżanec-Sninsky kamen-Morske oko-Remetske Hamre czas przejścia 8,5 godz, różnica wzniesień 747 m, trasa całodzienna trudna, wiedzie lasami, część z nich jest prawie puszczańska, polanami, porębami (nieszczęsna kulisowa gospodarka leśna), panoramy palce lizać. Warto, oj wato tam zabłądzić.

Fot. Marek Kusiak Morskie Oko z Snińskiego Kamienia

Szlak edukacyjny "Remsecke Hamry-Morske oko" czas przejścia 2,5 godz, różnica wzniesień 286 m, trasa liczy 8 km i jest typową ścieżką dydaktyczną poświęconą ochronie przyrody, 7 tablic.

Fot. Marek Kusiak

Wokół Morskiego Oka Krivec-Morske oko-Male Morske oko-Tri tably-Moeske oko-Krivec różnica wzniesień 284 m, jest trochę trudności przy wejściu na grań Morskiego Oka, bezwzględnie należy zachować ostrożność przy zejściu z przełęczy Tri table do Morskiego Oka, czas przejścia 2,5 godz

Fot. Marek Kusiak Tri table

Ścieżka edukacyjna "Morske oko- Krivec-Morske oko-Sninsky kanien-Sninskie rybniky" różnica wznieseń 730 m, czas przejścia 4,5 godz, trasa ma trzy pętle, którymi możemy wędrować w dowolnym kierunku, średniotrudna, miejscami niebezpieczna liczy sobie 16 km.

Fot. Marek Kusiak

Remetske Hamre-Lysak-Sninsky kamien-Zemplinske Hamre czas przejścia 6.5 godz, różnica wzniesień 728 m, trudna szczytowa trasa, miejscami uciążliwa, stroma, zimą bezwzględnie raki i czekan na odcinku Sninsky kanien-Zemplinske hamre, wędrowałam tym odcinkiem w tym roku, fajne zejście na pazurki w pierwszej części, spod Kamienia,

Fot. Marek Kusiak

Zemplinske Hamre-Sninsky kamien-Sninske rybniki-Snina czas przejścia 5, 5 godz, róznica wzniesień 785 m, trasa miejscami trudnawa, szczególnie na podejściu z Zemplinskich Hamrów na Sniński Kamień

Fot. Marek Kusiak Panorama na Sninę

Na zamek winiański

Horka-Vinne-Vapenisko-Viniansky hrad-Trnava pri Laborci, czas przejścia 2 godz., różnica wzniesień 207 m, trasa spacerowa w większości łatwa, atrakcyjna pod względem widokowym wiedzie przez na przemian przez lasy i łąki,zahacza o Vinne, ładne miejsca widokowe. Są tu i moment trudniejsze, czyli podejście pod ruiny zamku i strome zejście pomiędzy głazami na ternie dawnego kamieniołomu.

http://www.grupabieszczady.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=167&Itemid=173

Fot. Małgorzata Różowicz

Nad Jezioro Winiańskie
Trnava pri Laborci-Viniansky hrad-Vinianske jezirero-Medvedia hora, czas przejścia 3 godz, różnica wzniesień 190 m miła, łatwa i wygodna, minimalne trudności to ekspozycje przy podejściu na zamek. Trasa spacerowa łącząca ośrodki wypoczynkowe położone nad Zemplińską Szirawą z ruinami zamku, wiedzie przez łąki, pola, rezerwaty,brzegami Winiańskiego Jeziora, czyli pod względem krajoznawczym jest urozmaicona i ładna.

Fot.Małgorzata Różowicz

Ścieżka edukacyjna "Humnsky Sokol"

Podskalka-Cervena skala-Dupna jaskynia-Podskalka wiedzie przez ścisły rezerwat, ma 3,5 km, 10 przystanków, różnica wzniesień niby niewielka, bo 257 m ale daje w kość (nie byłam tam, znam z opisów) kurczę podoba mi się, chce tam iść, jaskinia jest niedostępna.

http://travel.bieszczady.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=16&Itemid=22

Fot. Bogusław Sołtysik

Na zamek Jesenow
Humenne-Jasenov-zamek Jasenov-Krivostianka-Krivostany czas przejścia prawie 4 godz, różnica wzniesień 381 m, trasa miejscami trudna, nie znam jej z autopsji,

Fot. Bogusław Sołtysik

Zemplińska Sirava to duży zbiornik retencyjny. Pod względem powierzchni drugie sztuczne jezioro na Słowacji i 12 w Europie. Powstało w latach 1961-1966 aby chronić dolinę Laboreca przed powodziami. Powierzchnia lustra wody to 32,9 km2, długość 11 km, przeciętna głębokość - 9,5 m, najgłębsze miejsca dochodzą do 14, 7 m.
Byliśmy koło Michalowiec na zaporze ziemnej o długości ponad 7 metrów i wysokości 6-8 m, max 12. Przez zaporę nie można przejść, jest zagrodzona siatką. Ponad to strzeże jej pies, taki średniej wielkości rudy kundelek. Nie wiem czy tam jest elektrownia. Myśmy spacerowali po wale ziemnym, takim deptaku. Niestety, była słaba widoczność, wszystko wyglądało mało atrakcyjnie i było w tonacji szaro-stalowej. Warto wiedzieć, że część tego zbiornika wodnego jest chroniona jako rezerwat ornitologiczny. Dość spory, bo liczy sobie 622 ha i obejmuje także brzegi jeziora znajdujące się na stokach Wyhorlatu.

Fot. Marek Kusiak Vyhorlat widok znad Zemplińskiej Siravy