Zaloguj



Licznik odwiedzin

DziśDziś370
WczorajWczoraj628
RazemRazem3327919
Ustrzyki Grn Wołosate
Wpisany przez Lucyna Beata Pściuk   
Jedną z pierwszych ścieżek wytyczonych na terenie BdPN była ścieżka przyrodnicza "Ustrzyki Górne- Wołosate" oznakowana symbolem salamandry. Liczy ona sobie około 4 kilometrów, ma 19 przystanków, czas przejścia około 2,5 godziny. Rozpoczyna się w Ustrzykach Górnych, w jednej z najbardziej znanych bieszczadzkich miejscowości turystycznych, na węźle szlaków, a kończy na torfowisku wysokim w Wołosatem. Symbolem ścieżki jest salamandra. Wiedzie  "krainą dolin" przez obszar ochrony częściowej parku narodowego, gdzie jest prowadzona ekstensywna gospodarka rolna. Część tutejszych pól i łąk jest wykaszanych, w okolicy można spotkać pasące się konie huculskie.
Fot. Beata Kalitan Droga łącząca Ustrzyki Górne  z Wołosatem, panorama na Połoninę Caryńską
Lubię to miejsce wczesną wiosną lub bardzo późną jesienią, latem raczej odradzam wędrówkę. Nigdy tam nie byłam na szkoleniu, kilka razy prosiłam Kolegów ale nie zgodzili się nią oprowadzać. Powód prozaiczny: w sezonie letnim w tej okolicy można spotkać bardzo często żmije. To prawda, kilkakrotnie obok torfowiska, gdzie czasami zatrzymuję się widziałam te piękne gady.
Fot. Maciej Bajcer Żmija zygzakowata
Oczywiście, nie stanowią zagrożenia dla człowieka, czasami tylko broniąc się potrafią "dziabnąć". Moim zdaniem najważniejsza jest profilaktyka, więc łażąc po tym terenie należy pamiętać o dobrym, wysokim obuwiu trekingowym i o ostrożności. Takie obuwie jest potrzebne także z innego powodu. Trasa  wiedzie bowiem miejscami przez podmokle łąki. W okresie późnowiosennym te okolice wyglądają bajecznie, pokryte są łanami kwitnących m.in. ostrożeni, firletek, jaskrów, wełnianki czy mięty. Tereny  piękne, droga, która wreszcie kilka lat temu została wyremontowana wiedzie malowniczą okolicą pomiędzy Szerokim Wierchem, a Pasmem Granicznym.
Fot. Andrzej Banach Szeroki Wiech  i Tarnica
Czasami można zobaczyć pasące się na łąkach konie huculskie. Mnie urzekło torfowisko wysokie, jest ogrodzone, obok niego znajduje się tablica ze "ściągą" i skromny pomnik poświęcony pani sołtys Bogusławy Kranz . Ta Kobieta pięknie zapisała się w historii Bieszczadów, to Ona walczyła o remont drogi.
Fot. Buba
Polecam tę trasę, wszystkim miłośnikom Bieszczadów, także osobom niepełnosprawnym na wózkach, mającym kłopot ze wzrokiem. Obok drogi ścieżki biegnie szlak konny. Sama droga poza sezonem prawie pusta może być wspaniałym miejscem, tu dwukrotnie byłam z grupami osób niepełnosprawnych. Raz to były osoby na wózkach, nie ma żadnych barier, asfalt gładziutki, widoki przednie, cisza, spokój i orliki krzykliwe nad nami. Drugi raz towarzyszyłam osobom ociemniałym późnym latem, część łąk była wykoszona. W powietrzu unosił się fantastyczny aromat, zapach świeżego siana zmieszany z zapachem roślinności charakterystycznej dla środowisk podmokłych. Warto też wspomnieć, że w Ustrzykach G. jest piękny, znakomicie wpisany w krajobraz budynek straży granicznej, on także jest atrakcją dla turystów.
Fot. Maciej Bajcer  Koń huculski
Przewodnik po ścieżce został wydany jako jeden z pierwszych z serii poświęconej ścieżkom dydaktycznym Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Jest objętościowo skromniutki, liczy tylko 32 strony, opisy przystanków i atrakcji przyrodniczych są skrótowe, niekiedy tylko sygnalizują problematykę. Najlepszym przykładem na ową lapidarność to charakterystyka przystanku nr 18
"Dolina roztokowa. W miejscu tym nurt Wołosatki rozdziela się. O takim wyglądzie doliny potoku górskiego, gdzie płynie on kilkoma korytami pooddzielanymi łachami kamienistymi mówimy, że ma charakter roztokowy."
Niewątpliwym plusem są tu bardzo liczne ryciny oraz wkładka z fotografiami. Na tylnej okładce znajduje się schemat trasy.
Fot. Maciej Bajcer Żaby trawne
Przystanki
Przystanek 1. Olszynka karpacka
Przystanek 2. Erozja rzeczna
Przystanek 3. Łęg wierzbowo-olchowy
Przystanek 4. Geologia
Przystanek 5. Życie w martwych drzewach
Przystanek 6.Przykłady zależności między gatunkami
Przystanek 7. Ślady historii
Przystanek 8. Łąka
Przystanek 9. Sukcesja roślin
Przystanek 10. Ekoton
Przystanek 11. Trzcinowisko
Przystanek 12. Dół potorfowy i podmokłe łąki na torfowisku
Przystanek 13. Wpływ odwodnienia na przyrodę
Przystanek 14. Ślady gospodarki pasterskiej
Przystanek 15. Grobla
Przystanek 16. Torfowisko wysokie
Fot. Dlugi
Przystanek 17. Ekosystem potoku
Przystanek 18. Dolina roztokowa
Przystanek 19. Powstawanie starorzecza.
Fot. Beata Kalitan

"Przystanek nr 13 Wpływ odwodnienia na przyrodę
Kolejny przykład ingerencji człowieka w naturalny ekosystem. W opisywanej części doliny Wołosatki występują gleby torfowe, torfowo-glejowe i gruntowo-glejowe.

Typowe dla nich procesy glebotwórcze przebiegają w warunkach stałego uwilgotnienia terenu. W związku z występowaniem w podłożu warstw słabo przypuszczalnych łupków poziom wód gruntowych znajduje się bardzo płytko. Głębokie rowy melioracyjne naruszyły strukturę warstw geologicznych. Wraz ze systemem rur drenarskich odprowadzają znaczne ilości wody obniżając poziom wód gruntowych nawet o 2-3 metry. Woda stagnująca dawniej w zagłębieniach terenu odprowadzana jest do Wołosatki. Po osuszeniu zmienił się zarówno skład gatunkowy zespołów roślinnych, jak również fizyczne i chemiczne właściwości gleb. Przyjrzyjmy się bliżej glebie odsłoniętej przy rowie melioracyjnym. Wyraźnie widać występujący proces obsychania powierzchniowej, organicznej warstwy gleby, która uwilgacane jest tylko w okresie silnych opadów. ulega wtedy spęcznieniu, przez co powstają warunki beztlenowe. Wielokrotne zmiany warunków wilgotnościowych w glebie powodują zmniejszenie się stopnia zagęszczenia masy organicznej, przez co zmniejsza się porowatość ogólna i pojemność wodna. Masa organiczna zatraca strukturę włóknistą i przybiera postać ziarnistą. Postępuje proces tzw. murszenia gleb.
Zasypywanie rowów melioracyjnych spowoduje zatrzymywanie większej ilości wód opadowych oraz podniesienie poziomu wód gruntowych, nie dopuszczając do wysychania okresowo powstających "oczek" wodnych będących miejscem rozrodu płazów oraz środowiskiem życia wielu gatunków bezkręgowców."
Fot. Maciej Bajcer

 

Polecam nasze usługi przewodnickie - cena  od 250 zł netto, od 350 brutto  faktura VAT. Programy wycieczki przygotowuję indywidualnie dla każdej grupy dostosowując je do możliwości finansowych i zainteresowań grupy. Proszę o kontakt telefoniczny 502 320 069 Bieszczady i okolice oferują dla grup zorganizowanych multum atrakcji, wśród nich są: wycieczki górskie, wycieczki po ścieżkach dydaktycznych, spacery po górskich dolinach, miejscach cennych przyrodniczo, wycieczki rowerowe, spływy kajakowe  i na pontonach, jazda konna pod okiem instruktora, bryczki, wozy traperskie, prelekcje, pokazy filmów przyrodniczych, diaporam,  warsztaty przyrodnicze, warsztaty kulturowe, warsztaty fotografii przyrodniczej, pokazy ptaków drapieżnych, wizyty w wielu ciekawych miejscach np. hangary na szybowisku w Bezmiechowej, bacówkach z serami Bacówka Nikosa 504 750 254, zwiedzanie muzeów,  galerii, cerkwi i dawnych cerkwi,  ruin, "zaliczanie" punktów widokowych, nawiedzanie sanktuariów, izby pamięci prymasa Wyszyńskiego, spacer po udostępnionych turystycznie rezerwatach, rejsy statkiem  po Jeziorze Solińskim, żaglowanie po Jeziorze Solińskim spotkania z naukowcami, ludźmi kultury, artystami itd. np. przy ognisku, zakup ziół i przypraw u Adama (Numer telefonu do Adama 723 652 669, towar można zamówić drogą pocztową.) itp. Koszt obiadu to w przypadku grup młodzieżowych jest od 15 zł do 25 zł. W tym roku mamy bardzo rozwiniętą ofertę edukacyjną na którą składają się warsztaty i prelekcje: kulturowe, przyrodnicze, związane ze starymi rzemiosłami, fotografii przyrodniczej itd. Cena od 800 zł/grupa warsztaty przyrodniczo-fotograficzne, od 12 zł/os warsztaty pieczenia chleba i proziaków, robienia masła i smażenie konfitur.

 

Fot. Ewa Dudzińska-Szybowska Wołosate ze szlaku niebieskiego na Tarnicę
.............
..................
...............
...................................
« poprzednia   następna »